دستفروشان و کودکان کار

دستفروشی در ایران؛ عوامل و ریشه‌های آن

دستفروشان و کودکان کار در ایران بی تردید از محروم‌ترین و تحت ستم‌ترین اقشار جامعه ایران شمرده می شوند. دستفروشی نه تنها یک پدیده اجتماعی بلکه یک پدیده اقتصادی نیز هست. دستفروشی خود یک آسیب اجتماعی نیست اما ناشی از آسیبها و ناهنجاریهای مختلف در پیکره جامعه است. که از آن جمله از موارد زیر می‌توان نام برد: ۱ـ بیکاری و بی‌ثباتی شغلی ۲ـ حاشیه نشینی ۳ ـ فقر شدید ۴ـ  عدم وجود یک تامین اجتماعی کارآمد و واقعی ۵ـ حاکمیتی فاسد و مستبد قسمت بسیار تکان دهنده این است که در جامعه ایران هر چه بیشتر به علتهای این پدیده پرداخته شود، بیشتر آشکار می شود که علت اصلی دستفروشی نه تمایل و خواسته خود دستفروشان بلکه محصول کارکرد ویرانگر حاکمیت ولی فقیه و ارگانهای دولتی است که باعث گسترش آن شده اند.

کودکان کار در ایران

به طور قطع می‌توان گفت پدیده کودکان خیابان، پدیده‌ای فراگیر، و هشدار دهنده است و مسئله کودکان کار خیابانی از پیچیده‌ترین مسائل اجتماعی در ایران است. به همین سبب،  موضوع کودکان خیابانی یکی از مظاهر دردناک نابرابری در جامعه بشمار می‌آیند، امری که نه تنها در ۴۰ سال گذشته هرگز بطور جدی و ریشه‌ای به آن پرداخته نشده بلکه با تشدید فقر و فشار اقتصادی بر خانواده‌ها و گسترش اعتیاد و فساد خانمانسوز هرچه گسترد‌ه‌تر شده است. اگرچه وجود کودکان کار در ایران یک سابقه قدیمی دارد که ریشه در فقر و نابرابری اجتماعی ناشی از حکومتهای فاسد و غارتگر طی بیش از ۷۰ سال گذشته بوده اما از زمان روی کار آمدن حکومت ولایت فقیه این پدیده به شکل بسیار دردناک و فزاینده‌ای گسترش پیدا کرده است.