خبری مبنی بر اعزام ۵۰۰۰ نیروی چینی به ایران منتشر شده که کار آنها تأمین امنیت و حفاظت کارگران چینی است – گفتار هفته
چند روزی است که خبر حضور ۵۰۰۰ نیروی چینی به رسانههای ایران و فضای مجازی راه یافته است. اهمیت این موضوع و شیوه انتشار آن در کشور توجه ویژهای را میطلبد. علت چیست که این خبر ابتدا بهطور رسمی و از طریق خود رئیس دولت یا وزیر خارجه مطرح نمیشود؟ چرا رسانههای اصلی دولتی که منتسب به خامنهای یا رئیسی و یا سپاه و امثال آن هستند، به آن نپرداختند؟ آیا این خبر به راستی پای در واقعیت دارد؟
پاسخ به این سوالات مهم را باید از درک شرایط کنونی دیکتاتوری حاکم بیرون کشید. چرا که این حکومت در چنان شرایط خطیری قرار گرفته است که مجبور است گام به گام حرکت کند. زیرا از یکطرف مجبور به برداشتن چنین گامهای ضدملی و ضدمردمی است. از طرف دیگر هم نمیخواهد فرصتی برای یک انفجار اجتماعی فراهم شود.
سیاست پلهای در اعلام حضور ۵۰۰۰ نـیروی چینی در ایران

تجربه گران کردن نان، یکی از نمونههای این چالش حکومت است. دولت و آخوندهای طرفدار دولت از سالیان پیش نسبت به آن بارها هشدار دادهاند. همیشه گفتهاند، اگر هر جنسی گران شد مهم نیست، مواظب باشید که «نان از سفره مردم خالی نشود». زیرا اگر نان را هم از سفره مردم خالی کنید سرنگونمان خواهند کرد.
طی سالها و خصوصا یکی دو سال اخیر، بسیاری از اقلام معیشتی مردم از سفرهها پرکشید. بسیاری از مردم دیگر رنگ گوشت و مرغ و برنج و میوه را نمیبینند. فقر و گرانی بجایی رسیده که حتی تخم مرغ و پنیر هم به سختی فراهم میشود. اما سرانجام نوبت به گرانی نان هم رسید.
دولت برای گران کردن نان، (مثل برخی کالاهای دیگر) سیاست گران کردن پلهای را در پیش گرفت. نرخها را یکشبه و در سراسر کشور اعلام نکرد. زیرا تجربه آبان ۹۸ به او آموخته بود که اینکار به جامعه شوک وارد میکند و انقلابزا است. به همین دلیل دولت نرخ نان را آرام آرام و طی یک مدت ۶ تا ۸ ماهه بالا برد. در هیچ مقطعی هم مسئولیتی در برابر آن بعهده نگرفت. این امکان را برای خود گذاشته بود که اگر به حرکتی بزرگ و اجتماعی منجر شد، جلوی آنرا بگیرد. بگوید که این گرانکردنها امری خودبخودی بوده و سلطان آرد و گندم را هم دستگیر کردیم.
شروع ترکمنچای دوم با حضور ۵۰۰۰ نیروی چینی

تجربه تاریخی مردم ایران در قراردادهای ننگین قاجاریه با روسیه هیچگاه فراموش نشده و نخواهد شد. به همین دلیل با علنی شدن قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین، جامعه پاسخ خود را به آن داد. آنرا ترکمنچای دوم یا «ترکمنچین» نام نهادند.
دولت به روشنی میداند که خفت حضور ۵۰۰۰ نیروی چینی در کشور با روح و روان جامعه بازی میکند. بهخوبی به این امر واقف است که اگر این خبر به صورت رسمی و از طرف مقامات دولتی اعلام گردد، با واکنشهای اجتماعی روبرو خواهد شد. به همین دلیل چنین خبر مهمی را در جامعه سرانده است. زیرا میخواهد این موضوع را طی یک بازه زمانی در ذهن و ضمیر مردم بکارد. میخواهد هرگونه واکنش اجتماعی را نسبت به آن سنجیده و خنثی کند.
در همین راستا ابتدا خبر آن از زبان رضا پدیدار٬، رئیس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران مطرح شد. وی در روز ۲۵ بهمنماه ۱۴۰۰ اعلام کرد که حضور ۵۰۰۰ نیروی چینی، از مفاد قرارداد ۲۵ ساله میباشد. این خبر ابتدا بر روی سایت «اقتصاد آنلاین» منتشر گردید و ساعتی بعد حذف شد. علت حذف این خبر از این سایت، نه در راستای غلط بودن آن است. بلکه این ترفندی بود که خبر را در جامعه بسرانند. هدف این بود که این خبر مدتی موضوع بحث مطبوعات و فضای مجازی باشد. با تکرار خبر و تأیید و تکذیبهای مداوم آن، خاصیت شوکآور بودن آن گرفته خواهد شد.
دولت و سیاست دجالگرانه دیکتاتوری به وضعیت انفجاری جامعه خوب آگاه هستند. خامنهای بهروشنی میداند که مجبور است سیاست نگاه به شرق خود را ادامه دهد. او خوب میداند که در صحنه مذاکرات برجامی بازنده است و اعتراضات اجتماعی را نیز در پیش دارد. در همین راستا سعی دارد هرچه زودتر قرارداد خفتبار ۲۵ ساله را اجرایی نماید. یکی از گامهایی هم که باید در این مسیر بردارد حضور ۵۰۰۰ نیروی چینی است که باید عملی شود.
- قرارداد ۲۵ ساله با چین، ننگی دیگر بر پیشانی نظام ولایت فقیه
- قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین ، حفظ نظام به قیمت حراج کشور
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/irankargar2019
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96