مسئولین می‌بینند ولی اهمیت نمی‌دهند؛ فیلم گفتگوی غم انگیز با طاهره مختاری، دختر زباله گرد

فیلمی از گفتگوی غم انگیز با یک دختر زباله گرد در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که در آن از دردها و مشکلات معیشتی و آرزوهای خود صحبت می‌کند.

این دختر زباله گرد که در منطقه اکباتان شهر تهران به زباله گردی برای تهیه لقمه نانی مشغول است بعد از معرفی خود می‌گوید: «اینجا اکباتان است. پدرم وضع مالی‌اش خوب بود ولی به دلیل اینکه بیمار شد، تمامی دارای او را خرج دکتر و درمان او کردیم.»

این دختر ۲۵ ساله در پاسخ این سوال که دوست دارد در آینده چه شغلی داشته باشد بعد از مکث مظلومانه‌ای، جواب می‌دهد: «دوست دارم مغازه دار شوم.»

این دختر در رابطه با اتهاماتی که ماموران و مقامات واحد پسماند مبنی بر معتاد بودن می‌زنند گفت:

«من تست هم می‌دهم و معتاد نیستم، اگر معتاد بودم برای زباله گردی به اینجا نمی‌آمدم. پول دارو و درمان پدرم را تامین می‌کنم.»

او که دارای ۳ خواهر و ۳ برادر است به کمک‌های مردم اشاره کرده و می‌گوید: «مردم به من ماسک می‌دهند، دستکش می‌دهند و بعضی از مردم به من خواربار می‌دهند.»

در انتها او به بی توجهی مسئولین و مقامات اشاره کرده و می‌گوید از اینجا عبور می‌کنند و وضعیت ما را می‌بینند ولی از کنار ما رد می‌شوند و توجهی نمی‌کنند.

این فیلم البته قطره‌ای از دریای فقر و محنتی است که مردم ایران در حاکمیت دزد و غارتگر کنونی تجربه می‌کنند تجربه‌ای سخت و دردناک که دل هر بیننده با وجدانی را به درد می‌آورد.

با دیدن این صحنه‌های غم‌انگیز، آنهم بعد از چهل سال که از روی کار آمدن خمینی می‌گذرد، چاره را باید در حکومتی دمکراتیک و مردم‌گرا دید که اولویت آن نه جیب‌های خود و منافع باندی و جناحی بلکه وضعیت معیشت مردم و تهیدستان جامعه باشد.