کولبری تنها انتخاب بین دو راهی مرگ در کوهستان و یا شاهد مرگ عزیزان خود بودن از گرسنگی است
جستجو‌های مردمی برای پیدا کردن سه کولبر که در میان برف و بوران ناپدید شده‌اند، همچنان بی‌نتیجه مانده است. در همین روزها یک کولبـر به نام مهران رحمانی با شلیک نیروهای مرزبانی به قتل رسید. مهران ۲ سال پیش ازدواج کرده بود و منتظر تولد فرزندش بود که پیش از بدنیا آمدن یتیم شده است.
این گوشه کوچکی از وضعیت زندگی کسانی است که بدلیل چپاول ثروت‌های کشور توسط سران حکومت به کولبـری روی آورده‌اند.
طی ۱۰ روز گذشته ۹ کولبـر در استانهای آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه کشته، مفقود و یا مجروح شده‌اند. علت حوادث، انفجار مین، شلیک نیروهای مرزبانی و یا وقوع کولاک و بهمن بوده است.
عثمان محمدی بدلیل انفجار مین پایش را از دست داد، یاسر صحرایی نیز در حین کولبـری توسط مین زخمی شد.
در همین روزها مهران رحمانی و عثمان رسولی با شلیک مستقیم نیروهای مرزبانی کشته شده است. دو کولبـر دیگر نیز هدف شلیک مرزبانان قرار گرفته و زخمی شده‌اند.
تلاش بی‌نتیجه برای پیدا کردن کولبران مفقود شده
بیش از سه روز از مفقود شدن سه کولبر در نوار مرزی ایران و ترکیه می‌گذرد. تلاش گروه‌های جستجو‌گر به نتیجه‌ای نرسیده و بدلیل برف و بوران و سرمای شدید هوا جستجو متوقف شده است. منطقه مفقود شدن کولبـران همان نقطه‌ای است که در سال۹۹، نیز ۵ کولبر در آن جان سپرده بودند.
بدلیل فشارهای اقتصادی کولبـری دیگر یک شغل مردانه نیست. زنان و کودکان بسیاری در این روزها برای تامین معیشت خود و خانواده‌هایشان مجبور به کولبری هستند. آزاد و فرهاد خسروی که در روزهای آخرین پاییز ۹۸ در برف و بوران یخ زدند، ۱۷ و۱۴ ساله بودند.
نیروهای مرزبانی نیز در شلیک‌های کور و برنامه‌ریزی خود جان بسیاری از کولبـران را گرفته‌اند. سربازان و تک تیراندازان حتی از فاصله‌های بسیار دور به کولبران شلیک می‌کنند.
کولبری تنها راه نجات از گرسنگی است
کشتار کولبـران در حالی صورت می‌گیرد که بیکاری و فقر در استانهای مرزی بیداد می‌کند. کردستان، کرمانشاه، آذربایجان غربی به همراه هرمزگان جزء ۴ استان اول کشور با بیشترین نرخ بیکار هستند. کردستان به تنها دو برابر متوسط نرخ بیکاری کشور بیکار دارد.
کولبـری تنها و تنها شغل موجود در استانهای غربی ایران است. استان‌هایی که در آن هیچ فرصت کاری نیست. مردم آن از زن و مرد، پیر و جوان برای امرار معاش مجبور به کولبـری هستند. هر ساله بر تعداد زنان، کودکان و خانواده‌هایی که چشم به راه‌های باریک کوهستان دارند تا یاد عزیز از دست رفته‌شان را تازه کنند اضافه می‌شود. کولبـرانی که جان خود را در ازاء پاره‌ای نان از دست می‌دهند. هنوز قلب‌های مردم مریوان از یخ زدن فرهاد و برادرش در کوه‌های پر برف جریحه‌دار است. اما روزانه به تعداد آنها اضافه می‌شود. در زمان تشییع فرهاد و آزاد خسروی مردم مریوان چه با معنی بر جنازه‌های آنها نان پرتاب کردند تا جهان از یاد نبرد که آنها در راه نان جان خود را از دست دادند.
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/irankargar2019
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96
