کارگران روزمزد پتروشیمی چوار ایلام علیه حداقل دستمزد تعیین شده دست به تجمع اعتراضی زدند
کارگران روزمزد پتروشیمی چوار ایلام با تجمع جلوی استانداری این شهر به میزان تعیین شده حداقل دستمزد اعتراض کردند. کارگران معترض خواستار مشخص شدن وضعیت استخدامی خود شدند تا به طور رسمی جزو چارت پتروشیمی قرار بگیرند.
کارگران روزمزد پتروشیمی چوار ایلام روز چهارشنبه ۱۷ فروردین‌ماه ۱۴۰۱، در برابر استانداری تجمع کرده و خواهان رسیدگی به خواسته‌شان بودند. سوال اصلی این کارگران این است که چرا پتروشیمی آنان را به طور رسمی استخدام نکرده و به صورت روزمزد بکار می‌گیرد؟ چرا آنان باید همواره به عنوان کارگران ساده با حداقل دستمزد بکار گرفته شوند؟
تعداد کارگران روزمزد پتروشیمی چوار ایلام حدود ۶۰۰ نفر می‌باشد. پتروشیمی از این کارگران به صورت سه شیفته بهره‌گیری می‌کند. شرایط کاری این کارگران بسیار سخت می‌باشد. به همین دلیل باید حقوق و مزایای شغل‌های پرخطر و سنگین را دریافت کنند. اما شرکت پتروشیمی با بکارگیری روزمزد این کارگران، استثماری مضاعف را بر آنان روا می‌دارد.
این کارگران عیدی و سنوات و پاداش و دیگر مزایای شغلی ندارند. بدتر آنکه حتی قرارداد سه ماهه نیز ندارند. آنها مجبور هستند برای تهیه نان شب‌شان، به هر اجحافی که از طرف شرکت به آنان وارد می‌شود، تن بدهند.
همه وعده وعیدها به کارگران فراموش شده است
یکی از کارگران پتروشیمی چوار ایلام گفت: «از انتهای پروژه تا مرحله راه‌اندازی شرکت، کارگران زیادی در این شرکت کار می‌کردند. قرار بود که از سال ۹۹ تعدادی حدود ۳۰۰ نفرمان را به طور رسمی استخدام کنند. اما بعد از مرحله راه‌اندازی شرکت پتروشیمی چوار ایلام، همه وعده و وعیدها فراموش شده است.
کارگر دیگری ادامه می‌دهد که چرا نفرات ماهری با تخصص مکانیک، جوشکار، تعمیرکار یا تخصص‌های دیگر، به عنوان کارگر ساده تلقی می‌کنند؟ چرا سعی می‌کنند ما را استخدام نکرده و همواره به عنوان کارگر روزمزد بکار بگیرند؟ با این شیوه بکارگیری، ما هیچوقت از مزایای شغلی بهره‌مند نخواهیم شد و حق بیمه و خدمات دیگر را دریافت نخواهیم کرد.
لازم به یادآوری است که سال گذشته، صنایع نفت و گاز و پتروشیمی، صحنه اوج‌گیری حرکت‌های اعتصابی هزاران هزار کارگر پیمانی بود. کارگران پیمانی با شعار محوری ( ۲۰ـ۱۰) به اعتصابات گسترده‌ای دامن زدند. این اعتصاب‌ها به زودی در سراسر کشور گسترش یافت و به بالای ۱۰۰ شرکت و کارخانه رسید. با ادامه اعتصاب کارگران پیمانی دولت و نیروهای امنیتی با انواع ترفندها وارد شدند تا این حرکت را متوقف نمایند.
حرکت اعتصابی کارگران قراردادی شرکت‌های نفت و گاز و پتروشیمی در برخی استانها تا ۳ ماه هم به درازا کشید. در این فاصله تعدادی از کارگران فعال و معترض را دستگیر کرده و زیر فشار قرار دادند. برخی را با وعده‌های حقوق بیشتر فریفته و صف‌شان را از دیگران جدا کردند. در انتها نیز با اتمام زمان قراردادهای کاری، عمده این کارگران را از کارشان اخراج و بیکار نمودند.
دیکتاتوری حاکم با ترفند‌های جدیدی کارگران را سرکوب می‌کند
ترفند جدید شرکت‌های نفت و گاز و پتروشیمی این است که حتی قراردادهای سه ماهه نیز با این کارگران نمی‌بندد. زیرا می‌دانند که کارگران محروم، بخاطر تورم شدید و مخارج سنگین زندگی مجبور هستند تحت هر شرایطی کار کند.
دیکتاتوری حاکم بر کشور، با همکاری تنگاتنگ نهادهای امنیتی و سپاه پاسداران همه نوع ترفندی را بکارگرفته است تا از خیزش‌های اجتماعی جلوگیری نماید. کارگران کشور، بخصوص کارگران صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و نیروگاه‌ها، سال گذشته نشان دادند که پتانسیل حرکت اعتراضی سراسری را دارند، اما دولت رئیسی که برای سرکوب حرکت‌های اجتماعی منصوب شده است، سعی دارد با چنین ترفند‌هایی، جلوی خیزش‌های اجتماعی را بگیرد.
- انتظار کارگران پتروشیمی ایلام برای دریافت عیدی و پاداش پایان سال
- اعتراض کارگران روزمزد پتروشیمی ایلام و پالایش نفت تهران
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/irankargar2019
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96
