نیما با پایهریزی شعر نو پاسخی در خور به جامعه ملتهب پس از انقلاب مشروطه داد؛ وی ساختاری را بنا کرد که تمامی بنیادهای شعر کهن را به چالش کشیده بود
- ویدئویی از کمپین قاسم سوزانی در اردبیل توسط جوانان شجاع
- فیلم تهاجم با کوکتل مولوتف به پایگاه بسیج تهرانپارس
- ویدئو – کمپین قاسم سوزانی در تهران و سایر شهرها
علی اسفندیاری (نیمایوشیج) در دهکده یوش، بخش بلده از توابع شهرستان نور استان مازندران به دنیا آمد. وی ملقب به پدر شعر نو است.
او با مجموعه تأثیرگذار افسانه، که مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران انقلابی به پا کرد. نیما تمامی بنیادها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید. وی ساختاری جدید بنا کرد که خود آن را شعر نو نامید.
تمام جریانهای اصلی شعر معاصر فارسی متاثر از این انقلاب و تحولی هستند که نیما نوآور آن بود. بسیاری از شاعران و منتقدان معاصر، اشعار نیما را نمادین میدانند و او را هم پایه شاعران سمبولیست بنام جهان میشمارند. نیما همچنین اشعاری به زبان مازنی دارد که خود آنها را «روجا» مینامید و با همین عنوان نیز چاپ شده است. نیما با بهرهگیری از عناصر طبیعی با بیانی رمزگونه به ترسیم سیمای جامعه ایران پرداخته است.
نیما تا دوازده سالگی در زادگاهش، در دل طبیعت زندگی کرد و بعد به همراه خانواده ساکن تهران شد و در مدرسه عالی سنلویی به تحصیل پرداخت. در مدرسه با تشویق یکی از معلمهایش به نام نظام وفا به شعر گفتن پرداخت و شعر گفتن به سبک خراسانی را شروع کرد. وی در همان زمان با زبان فرانسه نیز آشنا شد. نیما، شعر بلند افسانه را به نظام وفا، معلم قدیمیاش تقدیم کرده است. پس از پایان تحصیلاتش، در وزارت دارایی مشغول کار شد؛ اما پس از مدتی به دلیل ناهمگونی با احساساتش آن را رها کرد.
وی در سال ۱۳۰۰ نام خود را به نیما تغییر داد. نیما در ادبیات فولکوریک، از پهلوانان تبرستان بود و به معنی کمان بزرگ است. پس از آن وی شعرهای خود را با این نام امضاء میکرد.
- جوانرود – سنگربندی و شروع درگیری جوانان با ماموران یگان ویژه
- کمپین قاسم سوزانی در تهران و سایر شهرها؛ به آتش کشیدن مجسمه ها و بنرهای قاسم سلیمانی در هرجا – ویدئو
- تصاویر ریشه کن کردن مظاهر حکومت ملاها توسط مردم از خیابانهای تهران – ویدئو

انقلاب ادبی زیر ساخت انقلاب اجتماعی
دوران جوانی نیما مصادف بود با توفانهای سهمگین سیاسی ـ اجتماعی در ایران نظیر انقلاب مشروطه و جنبش جنگل و تأسیس جمهوری گیلان. بیگمان نیما نیز نمیتوانست از این توفانهای اجتماعی بیتأثیر بماند. نیما از نظر سیاسی تفکر چپگرایانه داشت و با نشریه مترقی آن زمان همکاری ادبی داشت.
در سال ۱۳۰۰ نیمـا، منظومه قصه رنگ پریده را که یک سال پیش سروده بود، در هفتهنامه قرن بیستم میرزاده عشقی به چاپ رساند. این منظومه مخالفت بسیاری از شاعران سنتی و پیرو سبک قدیم از جمله ملک الشعرای بهار را برانگیخت.
- مردم در بازار تهران همگی شعار میدهند: مرگ بر دیکتاتور! – ویدئو
- دلارهامون تو لبنان، جوونهامون تو زندان! شعار دختران و زنان شجاع در نجف آباد- ویدئو
- تهران – گزارش ارسالی، تعطیلی بازار و جو ملتهب اطراف آن
تحول اساسی در شعر نیما
تحول اساسی در شعر نیمـا با دو شعر «ققنوس» (بهمن ۱۳۱۶) و «غراب» (مهر ۱۳۱۷) آغاز شد و او این دو شعر را در مجله «موسیقی» منتشر کرد. نیمـا در زندگی خود توانست معیارهای هزار ساله شعر فارسی را که تغییرناپذیر و مقدس و ابدی مینمود، با شعرهایش متحول کند. تغییری که زیربنای آن جامعه متحول شده از انقلاب مشروطه در ایران و انقلاب اکتبر در خارج از آن بود. نیمـا اینگونه حصارهای محدود کننده را در هم شکست و بنایی نو را بنیان نهاد که امروزه بخش مهمی از ادبیات ایران را شامل میشود.
نیمـا در سال ۱۳۳۸ در سن ۶۲ سالگی به دلیل ابتلا به ذات الریه درگذشت. جسد وی در امامزاده عبدالله تهران به خاک سپرده شد. اما در سال ۱۳۷۲ بنا به وصیت خودش پیکرش به خانهاش در یوش منتقل و در آنجا آرام گرفت.
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/iranworkers
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96