ایران – اجتماعی
نامه آتنا دائمی در محکومیت ترور اقبال مرادی پدر زانیار مرادی
زندانی سیاسی
محکوم به اعدام
نامه آتنا دائمی زندانی سیاسی در محکومیت ترور اقبال مرادی
آتنا دائمی زندانی سیاسی به دنبال ترور فعال کرد، اقبال مرادی پدر زندانی سیاسی زانیار مرادی که به اعدام محکوم شده و از ده سال پیش در زندان محبوس است، نامه زیر را در محکومیت این عمل تروریستی نوشته است که نظر شما را به آن جلب می‌کنیم.
متن نامه آتنا دائمی زندانی سیاسی:
اقبال مرادی را سال‌ها پیش شناختم و همواره شاهد زحمات وی برای فرزند عزیزش که محکوم به اعدام است و همچنین دیگر زندانیان سیاسی کرد از جمله برادرزاده خویش لقمان و مهم‌تر از همه مجاهدت‌هایش برای وطنش کردستان بودم.
با خبر شدم که اقبال مرادی، پدر زندانی سیاسی زانیار مرادی توسط عده‌ای ترور و کشته شده است. این‌که این ترور از سوی چه کسانی انجام شده و با چه نیت و هدفی جان این پدر دردمند را هفت بار نشانه رفته‌اند خود بحثی‌ست که می‌بایست مورد بررسی دقیق قرار گیرد و در هر حال به شدت محکوم است. مشخص شد که چه کسانی تروریست حقیقی هستند و چه کسانی تروریست معرفی و سال‌هاست زندانی و اعدام می‌شوند.
برای من اقبال مرادی همیشه قابل احترام بوده چرا که هم ابهت و مهربانی پدرانه‌ش را خیلی دوست داشتم، و هم عزم و اراده‌اش را در مبارزه برای آرمانش با وجود فرزند زندانی محکوم به اعدامش، نظاره‌گر بودم. حال اما کشته شد و داغ بزرگی بر دل فرزندش زانیار و خانواده رنج کشیده‌اش و ملت شریف کردستان و ما نهاد!
زانیار مرادی به همراه پسر عموی خویش لقمان وقتی که جوانی ۲۰ الی۲۱ ساله بود دستگیر و سریعا و بدون دادرسی عادلانه و دقیق به اعدام محکوم شد و حال حدود ده سال است که در زندان به سر می‌برد.
از بی عدالتی‌ها در پرونده‌اش همین بس که وقتی شاهدانی دال بر بی‌گناهی زانیار و لقمان حاضر به شهادت در دادگاه شدند، در آن هنگام که بحث مرگ و زندگی جوانانی بی‌گناه در میان بود، به سبب زن بودن یکی از شاهدان عینی، شهادت آنها توسط قاضی پذیرفته نشد! از ظلم در پرونده‌ش همین بس که او در واقع گروگانی پیش نیست برای پیشبرد اهدافی شوم!
زانیار از جمله زندانیانیست که دهمین سال از حبس ناعادلانه‌اش را با سربلندی و عزت و افتخار پشت سر می‌گذارد و از تواضع و فروتنی و شکیبایی وی هر چه بگوییم و بگویند کم است. او را با جوانی‌اش و آرزوهایش پشت میله‌ها حبس و حکم تازیانه‌ای بر روان خود و خانواده اش کردند و چشم انداز زندگی آینده اش را مرگی نحس قرار دادند و حالا با خبر کشته شدن پدرش مواجه شد در حالی که سال‌ها از دیدن او و مادرش محروم بوده است.
هنوز دلنوشته‌اش برای مادرش و کابوسش از صدای چکمه سربازها برای به سوی دار بردنش را از حفظم! برای او با تمام وجود بابت این غم بزرگ غمگینم اما با شناختی که از او دارم می‌دانم با متانت و بزرگی و صبری کم‌نظیر همچون تمام این سالیان سرو وار می‌ایستد و ادامه می‌دهد.
مرگ تلخ و در عین حال شیرین برای مبارزی چون اقبال مرادی را به خانواده شریف وی و مردم عزیز کردستان و خصوصا زانیار مرادی تسلیت عرض می‌کنم. در تمام این سالیان او را به طرق مختلف اعدام کردید، کافیست، او را به حال خود بگذارید و رهایش کنید!
آتنا دائمی فعال حقوق بشر
بند زنان زندان اوین ۲۹/۴/۹۷
