قصر شیرین شاهراه خاموش؛ شهری که دیگر رمقی برای آن باقی نمانده - فیلم

ایران ـ اجتماعی

قصر شیرین شاهراه خاموش؛ شهری که دیگر رمقی برای آن باقی نمانده – فیلم

در این کلیپ وضعیت فاجعه بار شهر قصر شیرین که زمانی یکی از پر رونق ترین شهرهای مرزی و شاهراه تبادلات و رفت و آمد مسافران در غرب کشور بود را مشاهده می کنید. وضعیت فاجعه بار اقتصادی از یک سو و فشارها و منفعت طلبی های دولتی و باندی از سوی دیگر باعث کوچ مردم، کاهش جمعیت و بیکاری و فقر شدید شده است . . .

تاریخچه قصر شیرین

قصر شیرین یکی از شهرهای استان کرمانشاه در غرب ایران است. این شهر مرکز بخش مرکزی شهرستان قصر شیرین در غرب استان کرمانشاه است و در نزدیکی مرز ایران و عراق قرار گرفته‌ است. قصرشیرین از شمال شرق به شهرستان سرپل ذهاب و از جنوب شرق به شهرستان گیلانغرب منتهی می‌شود. قصر شیرین به دلیل نخل‌های بلند و همچنین محصولات متنوع کشاورزی مورد توجه بوده‌است. این شهر از دیرباز مکانی برای هم زیستی اقوام مختلف کرد، و مذاهب مختلف از قبیل (شیعه، یارسان، سنی و اقلیتی از یهودی، مسیحی بهائی) بوده‌است.

در مورد پیشینه تاریخی و خاستگاه قصرشیرین مطالب فراوانی گفته شده، از جمله آنکه قصرشیرین را که اسم آن دستجرد، دستگرد بوده که یونانیها آن را آرت میتا گفته‌اند ” آرت” در زبان لاتینی به معنی معماری است. در این هر دو نام یگانگی الفاظ میتان و ماد مشهود است و دستگرد یکی از قصور سلطنتی خسرو پرویز بوده‌است.

جغرافی دانان معتقدند که در دوره هخامنشی نیز این محل دارای بخش‌های آبادانی بوده که بنام‌های کاله یا اکرای پل “سرپل ذهاب ” و کادینا ” کرند” و باغشتانا و سرخک نوشیروان و قره غان خوانده می‌شدند. لسترنج آورده‌است که: شش فرسخ بعد از خانقین در نصف راه حلوان که اولین شهر استان جبلان است قصرشیرین واقع شده‌است. و قصرشیرین قریه‌ای است یزرگ که بارو و خرابه قصر ساسانی در آنجا پدیدار است.

آنچه ابن رشد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید

ابن رشد در قرن سوم دربارهٔ آن می‌گوید: ایوانی بزرگ و با شکوه از گچ و آجر دارد. به گرد ایوان حجره‌هایی ساخته‌اند و حجره‌ها به یکدیگر راه دارند و در حجره‌ها به آن ایوان باز می‌شود. جلو ایوان صفحه‌ای است از سنگ مرمر، داستان فرهاد دلداده شیرین و پهلباد نوازنده و شبدیز اسب معروف خسروپرویز در بسیاری نقاط آن حول و حوش به صورت افسانه‌ای درآمده است. بر قصرشیرین جبال بزرگی مشرف است که در سر حد ایران واقع است.

این شهر در طول تاریخ فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌است ولی بعلت موقعیت خاص خود دوباره از نو ساخته شده‌است بطوریکه پس از حمله اعراب به ایران قصرهای خسروپرویز بکلی ویران گشت و تا سال۱۲۷۰ قمری قصرشیرین قصبه کوچکی بیش نبوده و جمعیتی در حدود۲۵۰۰ نفر داشت. قصرشیرین در جنگ بین‌المللی اول مرز سربازان دولتی آلمان و عثمانی از یک طرف و روسیه و انگلستان از طرف دیگر بود.