مالیات بر عایدی سرمایه ابتدا باید بر بانکها وشرکتهای دولتی اعمال شود
نمایندگان مجلس، در ۵خرداد ۱۴۰۰، کلیات طرح مالیات بر عایدی سرمایه را تصویب کردند. براساس این طرح هر شهروند، در هنگام فروش طلا، ارز، خودرو و مسکن باید مقداری از سود آن را تحت عنوان مالیات پرداخت کند. این طرح به اصطلاح برای هدایت نقدینگی به سمت تولید است. اما واقعیت چیز دیگری است. درخرید و فروش طلا، ارز و…، پول از یک حساب به حساب دیگری منتقل می‌شود. واقعیتی که دولت هم سعی در پنهان کردن آن دارد این است که بیشترین نقدینگی در بانکها انباشته شده است. درکشورهای سرمایه‌داری بانکها نقدینگی را به سمت تولید و یا تجارت هدایت می‌کنند. در ایران بانکها با خرید املاک و مستغلات، بیشترین نقدینگی را در خود انباشت کرده و مانع حرکت تولیدگران می‌شوند.
اجازه مجلس به دولت برای بستن مالیات بر اموال
مجلس با تصویب این طرح به دولت اجازه می‌دهد که مالیات قابل توجهی بر سود سرمایه‌گذاران وضع کند. براساس این طرح اگر فردی ملک، طلا و… را که خریده در مدتی کمتر از یک سال بفروشد پس مصرف کننده نیست. و با این استدالال دولت می‌خواهد مالیات بر سود آن را به حساب خودش واریز کند.
فرد در صورت فروش خانه بایستی ۴۰ درصد از سود آنرا به دولت بدهد. این مالیات برای فروش خودرو، طلا و ارز ۳۰ درصد می‌باشد.
این طرح در مورد فروش املاک و خودروهای شرکتها و بانک‌های وابسته به دولت و مالیات آنها صحبتی نمی‌کند. در حالی که بزرگترین هلدینگ فروش خودرو و مسکن در اختیار آنها می‌باشد.
رابطه کاهش ارزش پول ملی و گران شدن اموال
طرح یک سوال اساسی از دولت و مجلس می‌تواند مشت آنها را در چپاول و سرقت اموال مردم بازکند. در کجای دنیا ماشین و یا هر کالای دیگر با گذشت زمان ارزشش بالاتر می‌رود؟ این افزایش در حقیقت بالا رفتن قیمت آن کالا‌ها نیست. اضافه شدن قیمت ناشی ازکاهش ارزش پول ملی کشور است. علت آن هم تورم و گرانی افسار گسیخته می‌باشد.
طرح مالیات بر عایدی سرمایه، سرقت دوباره از سرمایه مردم
سوال بعدی این است که آیا دولت در زمان ضرردهی این اقلام هم در کنار مردم می‌ایستد یا نه؟
اجرای طرح مالیات بر عایدی سرمایه سرقت دوباره از سرمایه مردم است. دولت با سیاست‌های چپاولگرانه عامل اصلی تورم و گرانی‌ها است. به این صورت ارزش پول ملی کشور روزانه پایین میآید. مردم برای حفظ سرمایه‌های خود مجبور به خرید طلا، ارز و… می‌شوند. در این مواقع دولت که عامل بی‌ارزش شدن پول است وارد شده و خودرا شریک به اصطلاح سود مردم می‌داند. به این ترتیب دولت دوبار دست در جیب مردم می‌کند. یک بار با تورم و بی‌ارزش شدن پول ملی کشور. بار دوم با گرفتن مالیات از پول بی‌ارزش شده، تحت عنوان سود فروش اموال.
انتظار عمومی این است که دولت ابتدا ضررهای ناشی از ترکیدن حباب بورس را با مردم صفرصفرکند. و بعد به دنبال شریک شدن در سود اموال مردم باشد.
- رشد نقدینگی و تورم علت فقیرتر شدن روزانه کارگران
- سیاستهایی که ایران را به لبه پرتگاه دولت درمانده رسانده است
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/irankargar2019
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96
