با توجه به رشد منفی «نرخ تشکیل سرمایه ثابت» صنایع کشور توان جایگزینی استهلاک پیش آمده را ندارند
اقتصاد ایران و به طبع آن صنایع کشور در ۴۰ سال گذشته دچار کلکسیونی از مشکلات بوده است. برخلاف گفته سران حاکمیت که می‌خواهند منشا این مشکلات را خارج از کشور بدانند، بسیاری از مشکلات منشا داخلی دارد. تورم‌های بالای ۳۰ و ۴۰ درصدی در سال‌های گذشته، کسری بودجه و بی‌ارزش شدن پول ملی و جهش نرخ ارز را می‌توان منشا داخلی آن دانست. از مهمترین شاخص‌های هشدار دهنده در باره وضعیت اقتصادی «نرخ تشکیل سرمایه ثابت» است. براساس این شاخص می‌توان دریافت که ظرفیت‌های تولیدی جامعه در آینده چقدر است.
منفی شدن این شاخص حاکی از آن است که سرمایه‌گذاری‌های فعلی توان جایگزینی استهلاک سرمایه‌گذاری‌های سابق را ندارد. نتیجه چنین فرآیندی کاهش قریب‌الوقوع تولید کشور است. صنایع کشور در دهه گذشته دچار نرخ رشد منفی، تشکیل سرمایه ثابت شده است. این رشد منفی از شرایط نامطلوب سرمایه‌گذاری در ایران حکایت دارد.
نداشتن استراتژی صنعتی برای صنایع کشور
نایب رئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران روز پنجشنبه ۱۱شهریورماه ۱۴۰۰به بررسی وضعیت صنایع پرداخته است. وی می‌گوید: «از آنجا که ما چیزی به نام استراتژی صنعتی در کشور ننوشته‌ایم، نمی‌توانیم به طور دقیق در مورد این تاثیرات صحبت کنیم. صنعت ما مانند خودرویی است که هیچکدام از راهنماهای آن کار نمی‌کند. اگر قبض جریمه بیاید به این دلیل است که نمی‌دانستید سرعت به چه میزان است.»
از مهمترین عواملی که بر صنایع کشور تاثیر منفی داشته است تغییرات نرخ ارز است. با افزایش نرخ ارز، تولید کنندگان تمایلی به تولید کالا با قیمت ثابت ندارند. همچنین ثبات قیمت مواد اولیه از عواملی است که روی تولید تاثیر دارد. نگرانی اصلی صاحبان صنایع نداشتن اطمینان برای جایگزینی مواد اولیه است. بسیاری از تولید کنندگان بیش از آنکه به فکر فروش محصولات نهایی باشند، بدنبال جایگزینی مواد اولیه هستند. به این صورت همواره مقدار قابل توجهی از سرمایه‌های آنها به صورت مواد اولیه راکد مانده است. در غیر این صورت سود محصولات صنایع کشوربه فروش رسیده صرف خرید مواد اولیه گران شده، می‌شود.
وابستگی صنایع کشور به نرخ ارز
بصیری می‌گوید: «۴۰ سال است که نوسانات نرخ ارز به وجود می‌آید و رشد منفی صنعت را شاهد هستیم. اما تعداد زیادی از صنایع زنده مانده‌اند و بعد از این هم می‌مانند. اما چرا باید نگاه‌مان این باشد که وضع‌مان از حالا بدتر می‌شود.؟ نگاه ما باید رو به جلو و مثبت باشد. شرایط ما به شکلی نیست که بگوییم اگر ارز ۳۰ هزار تومان شد چه کنیم.؟ پس دولت جدید چه کار می‌کند و قرار است برای چه مساله‌ای فکر کند؟»
رئیسی هیچ طرح مشخصی برای حل مشکلات ندارد
برخلاف وعده‌های دروغین رئیسی و اعضای کابینه‌اش، آنها هیچ طرح مشخصی برای پاسخ دادن به مشکلات مردم و صنایع کشور ندارند. صنایع کشور بدلیل بحران‌های بسیار در رکود و خاموشی فرو رفته است. رکود تورمی حاکم بر کشور جایی برای رشد صنایع بر اساس شاخص «نرخ تشکیل سرمایه ثابت» نگذاشته است. با رکود در صنایع باید منتظر بیکار شدن بیشتر کارگران بود. لشگر بیکاران مانند تیغ دولبه عمل خواهد کرد. لشگر بیکاران تا نقطه‌ای باعث پایین ماندن دستمزدها می‌باشد. اما با طی مراحل کمی، این بحران به مرحله تغییرکیفی که اعتراضات گسترده است، می‌رسند. این اعتراضات در پایه ارکان این حکومت را نشانه خواهد گرفت. جامعه بدلیل فقر، بیکاری و گرسنگی در وضعیت بی‌ثبات و ملتهبی است که هر آن احتمال انفجار آن می‌رود.
- تعطیلی صنایع فولاد و بیکاری بسیاری از کارگران در آینده نزدیک
- قطعی برق و خسارت های هنگفت به صنایع کشور
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/irankargar2019
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96
