هیچ اراده‌ای برای بررسی مشکلات کارگران شرکتهای پیمانکاری در ماهشهر وجود ندارد
یکی از ویران‌کننده‌ترین قوانینی که در نظام ضدکارگری حاکم تصویب شد، ایجاد شرکتهای پیمانکاری بود. از سه دهه قبل رشد قارچ‌گونه شرکتهای پیمانکاری بعنوان کارفرمای نیرویی شروع شد. پدرخوانده‌های این مافیا اعم از شرکتهای کوچک یا بزرگ سران و وابستگان به این حکومت هستند. قانونی که برای کارگران فقر و سختی معیشت به همراه داشت. اما مدیران این شرکتها ثروت‌های بادآورده‌ای بدست آوردند که حاصل سرقت و چپاول و استثمار کارگران بود.
دست باز شرکتهای پیمانکاری با پشتیبانی مافیای قدرت
عدم پایبندی شرکتها به اجرای قانون کار و عدم پیگیری شکایات بدلیل رانت و لابی باعث بی‌اعتمادی کارگران شده است. وضعیت کارگران پیمانکاری در حال حاضر کمتر از فاجعه نیست.
پایین بودن حقوق، نداشتن امنیت شغلی، شرایط سخت کاری و پایین بودن وضعیت صنفی، زندگی سختی را برای کارگران ایجاد کرده است. لشگر بیکاران، قدرت مطالبهگری کارگران را بشدت پایین آورده است.
این لشگر، دست کارفرمایان در شرکتهای پیمانکاری را برای هر شیوه استثمار کارگران باز می‌گذارد. کارفرما در این شرکتها آن طور که دوست دارد با کارگران برخورد می‌کند. پرداخت نکردن دستمزد و حق بیمه، ساعات طولانی کار، اخراج دسته‌جمعی، جابجایی میان شرکتها و تغییر روزانه کار از مشکلات این کارگران است. کارفرمای اصلی که وزارت نفت است در قبال کارگرانی پیمانکاری هیچ مسئولیتی تقبل نمی‌کند.
۴ عامل مشکلات کارگران در شرکتهای پیمانکاری
ایلنا (۱۳مرداد۱۴۰۰) در مصاحبه با دبیر اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی ماهشهر به مشکلات این کارگران اشاره کرده است. وی بی‌قانونی و تبعیض در منطقه ویژه ماهشهر را علت اصلی مشکلات کارگران می‌داند.
محمد صالحی‌پور می‌گوید: «به نظر می‌رسد هیچ اراده‌ای برای تغییر اوضاع و ایجاد بهبود نسبی، در کار نیست.»
وی به عدم حمایت حاکمیت از معیشت و امنیت شغلی کارگران در مناطق آزاد اشاره می‌کند. صالحی‌پور، قوانین خاص اشتغال در این مناطق را در تعارض با حقوق کارگران مندرج در قانون کار می‌داند.
صالحی‌پور دومین عامل بحران‌زا را قوانینی مانند کار یکسان ـ مزد یکسان می‌داند، که فقط روی کاغذ است. وی در ادامه به ۴ نمونه قرارداد کار مختلف اشاره می‌کند. جابجایی کارگران بدون جلب رضایت آنها غیرقانونی است اما کارفرمایان هیچ توجهی به آن ندارند.
تحت فشار قرار دادن کارگران حق‌طلب توسط شرکتهای پیمانکاری
دبیر اتحادیه کارگران پیمانی و قراردادی ماهشهر به یک نمونه از این بی‌قانونی‌ها اشاره می‌کند. وی می‌گوید: «سال گذشته در پتروشیمی تندگویان یک کارگر متخصص مکانیک را که کارگر حق طلب و کنشگری بود. با هدف تحت فشار قرار دادن، مدام جابجا می‌کردند. تا در نهایت، کارگر خودش را در محوطه کارگاه به دار زد. که البته خوشبختانه با هوشیاری همکارانش نجات یافت. این قضیه همان زمان خیلی رسانه‌ای شد و توجهات بسیاری به آن جلب شد. اما در عمل اتفاق خاصی نیفتاد. همچنان بی‌قانونی و استفاده از حربه‌ی جابجایی، برای اعمال فشار بر کارگران ادامه دارد.»
اجرا نشدن قوانین به منظور استثمار بیشتر
اجرا نشدن و یا سلیقه‌ای اجرا کردن قوانین از مشکلاتی است که کارگران با آن دست به گریبان هستند. قوانینی که کارفرمایان در شرکتهای پیمانکاری عمدا آنها را دستکاری کرده تا بتوانند به استثمار خود ادامه بدهند. قوانینی مانند طرح طبقه بندی مشاغل که هر کس به نحوی آنرا اجرا کرده است. طرح طبقه‌بندی بایستی با حضور دو نماینده کارگران تدوین شود. اما در بسیاری از کارگاه‌ها تشکل کارگری یا نماینده کارگران وجود ندارد. در بسیاری از موارد رد صلاحیت نماینده کارگران توسط کارفرمایان انجام شده است. در مناطق آزاد کارگران حتی در انتخاب نماینده هم آزادی عمل ندارند.
نبود نهاد نظارتی بر کار شرکتهای پیمانکاری در مناطق آزاد
نبودن نهادها و سازمان‌های نظارتی کارآمد مشکل بعدی برای کارگران مناطق آزاد است. ادارات کار در این مناطق کارآیی لازم را ندارند. سازمان منطقه ویژه حاضر به اجرای قانون کار حاکمیت هم نیست. صالحی‌پور در این رابطه می‌گوید: «در این منطقه، آرای دادگاه‌های عمومی عموماً به نفع مافیای قدرت و ثروت صادر می‌شود. برای نمونه، کارگری داریم که غیرقانونی اخراج شده. علیرغم رای دیوان عدالت، دو ماه است که دنبال بازگشت به کار او هستیم اما حاضر نمی‌شوند رای دیوان را اجرا کنند!…. نمایندگان کارگران به هیچ وجه امنیت شغلی ندارند و مجبورند با هر شرایطی کار کنند. فشارها زیاد است؛ نماینده کارگر داریم که در یک سال، فقط ۳ ماه سر کار بوده؛ مدام او را تعلیق کرده‌اند. مدام حقوق‌اش را بریده‌اند. او ۳ هفته پیش به مرز استیصال رسید و به نشانه اعتراض، لب‌های خود را دوخت.! این است سرنوشت مطالبهگری و حق‌طلبی.»
تورم و گرانی سرسام آور باعث فشار زیادی به زندگی کارگران شده است. این وضعیت همه کارگران در شرکتهای پیمانکاری است، که بدلیل استثمار و چپاول سران و عوامل حکومت زندگی سختی دارند. نیروهای امنیتی پاسخ مطالبات کارگران را با سرکوب و تهدید می‌دهند. آنها به خیال خود کارگران را مجبور به سکوت می‌کنند. اما این سکوت مانند آرامش قبل از طوفان است. استثمار و ضایع شدن حقوق کارگران زمینه ساز طوفان‌هایی است که این حاکمیت فرتوت توان مقابله با آن را ندارد.
- اعتصاب کارگران پیمانکاری صنعت نفت و گاز(کمپین ۱۴۰۰)؛ طولانی ترین اعتصاب در ۴دهه گذشته
- پرسنل شرکتی و استثمار بی‌رحمانه توسط شرکتهای پیمانکاری
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/irankargar2019
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96
