گفتار هفته
شاخص فلاکت در سال ۱۳۹۷ حاکمیت غارتگر ولایت فقیه با چهل سال شکست
کشور ایران به لحاظ وسعت و ثروت خدادادی و ذخایر زیرزمینی از نفت و گاز تا معادن در جهان رتبه پنجم را داراست؛ اما در ظرف ۴۰ سال حاکمیت بی کفایت جمهوری اسلامی از فلاکت اقتصادی سر درآورده است. شاخص فلاکت
شاخص فلاکت در ایران به بالای ۵۰ درصد رسیده است
بر اساس آخرین آمار منتشرشده از میزان بیکاری در ایران، شاخص « فلاکت » که نشان دهنده سطح رفاه خانوار است، در ایران به ٥٠٫٥ درصد رسید.
یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: «نرخ تورم در حال حاضر حدود ۴۰ درصد و میزان بیکاری حدود ۱۳ درصد است که شاخص فلاکت را به بیش از ۵۰ درصد می‌رساند.»
وی گفت: «یک فرد زمانی مفلوک می‌شود که شغل نداشته باشد و از سوی دیگر هر روز قیمت کالاها افزایش یافته و درآمدی برای خرید آن نداشته باشد. زمانی که نرخ بیکاری و تورم با یکدیگر جمع می‌شود، شاخص فلاکت به دست می‌آید که هر چقدر رقم آن بالاتر باشد، یعنی شاخص و رقم آن در جامعه بیشتر است.»
شاخص فلاکت از افزودن نرخ بیکاری به نرخ تورم بدست می‌آید. افزایش این شاخص به معنی پس‌رفت سطح رفاه جامعه است.
در حالیکه دولت نرخ بیکاری را کمی بیش از ۱۲ درصد اعلام کرده، اما به گفته فعالان کارگری و حتی برخی اعضای مجلس، واقعیت نرخ بیکاری حداقل ۲ برابر این رقم است. برآورد نهادهای دولتی بیانگر جمعیت ۳ میلیون ۳۲۶ هزار نفری بیکاران رسمی است. پیش‌بینی شده که سالانه حداقل یک میلیون تن به جمعیت جویای کار افزوده شود.
از طرفی دیگر هر خانوار ایرانی با همان حداقل دستمزد مصوب ۹۸ برای تأمین سبد معیشتی خود (نسبت به فروردین سال ۹۷) باید تقریباً دو تا سه برابر هزینه کند! در حالیکه دستمزد (برای حداقل‌بگیرانی که قرارداد و بیمه دارند) در بهترین حالت تنها حدود ۳۶درصد افزایش پیدا کرده است.
هر مزدبگیری که بالای یک‌میلیون و ۱۱۴هزار تومان (حتی ۱۰هزار تومان بیشتر) دریافت می‌کند، دستمزد امسالش تنها ۱۳درصد بیشتر از سال پیش خواهد بود که با توجه به نرخ تورم بالای ۸۰درصد خوراکی‌ها مطلقاً قابل مقایسه نخواهد بود.
حتی با افزایش ۳۶درصدی دستمزد در سال ۹۸ که می‌بایست حفاظ ایمنی مزدبگیران در برابر گرانی‌ها باشد، خطر تضعیف امنیت غذایی و حذف هزینه‌هایی مانند تفریح، آموزش و بهداشت به نفع تأمین هزینه‌های خوراکی معضل تعمیق شکاف میان دستمزد و تورم را حل نخواهد کرد و به این ترتیب در یک‌ساله اخیر، قدرت خرید مزدبگیران بین ۱۰۰ تا ۱۲۰درصد از دست رفته است و لذا افزایش درآمدها نتوانسته فاصله میان گرانی کالاها و خدمات و دستمزد را پر کند.
وضعیت بهترین استانهای ایران از نظر شاخص فلاکت، به ترتیب، سمنان، اردبیل، مازندران، قم و فارس، با عدد شاخص فلاکت کشورهایی چون مصر و کنگو برابری می‌کند و از وضعیت کشورهایی مانند آنگولا، اتیوپی و هائیتی بدتر است.
استان چهارمحال و بختیاری با شاخص فلاکت ۴۸ و ۹ دهم واحد درصد بالاترین عدد شاخص و بدترین وضعیت را دارد، استانهای لرستان، کردستان، کرمانشاه و سیستان و بلوچستان با عدد شاخص های بالای ۴۵ واحد درصد از جمله بدترین استان از نظر شاخص فلاکت هستند. وضعیت اقتصادی این استان ها از کشور آرژانتین با عدد شاخص ۴۳ و ۸ دهم واحد درصد نیز بدتر و پایین‌تر است.
این است بخش کوچکی از کارنامه حاکمیتی که بر فساد، دزدی، غارت، قتل و اعدام استوار شده و ۴۰ سال شکست و ویرانی را بر ایران و ایرانی تحمیل کرده است.
