سالگرد فاجعه انفجار قطار نیشابور و مرگ فجیع بیش از ۳۰۰ نفر و زخمی شدن صدها تن+ فیلم
امروز ۲۹ بهمن ماه، سالگرد فاجعه انفجار قطار نیشابور ، به عنوان یکی از مهیب‌ترین حوادث ریلی جهان است. فاجعه‌ای که صدها نفر در آن زنده زنده سوختند.
۱۶ سال پیش در بامداد روز ۲۹ بهمن ماه ۱۳۸۲، تلویزیون ایران فیلمی از انفجار یک قطار باربری نشان داد که تاکنون در تاریخ حوادث راه‌آهن در کل جهان بی‌سابقه بود.
در چنین روزی انفجار قطار باربری مزبور در ایستگاه «خیام» واقع در کیلومتر۱۷ ایستگاه راه‌آهن نیشابور، منجر به آتش‌سوزی عظیمی شد که باعث خسارات جبران ناپذیری به منازل مسکونی ۵ روستای نزدیک به این ایستگاه شد. موج انفجار، خانه‌های اطراف تا شعاع ۲۰۰ متری ویران کرد و تا شعاع ۱۰ کیلومتر شیشه منازل شکست.
ساعت ۹:۳۵ صبح؛ پنج ساعت بعد از شروع حریق فروکش می‌کند. مدیران، فرمانداران مشهد و نیشابور، مردم و نیرو‌های امدادی و آتش نشان دور هم جمع می‌شوند تا پایان آتش سوزی را اعلام و عکسی به یادگار بگیرند؛ اما ناگهان یک انفجار مهیب، تمام معادلات را بر هم می‌زند.
انفجار، چرخ‌های قطار را تا شعاع دو کیلومتری پرتاب و موجِ حاصل از آن، تمام خانه‌ها در روستا‌های اطراف را آوار می‌سازد؛ تا ۲۰ کیلومتری کشته می‌دهد و حتی در مشهد، درحالی زلزله ۵.۳ ریشتری ثبت می‌شود که شیشه‌های برخی خانه‌ها نیز شکسته شد.
صدای انفجار به حدی بود که با توجه به ۸۰ کیلومتر، فاصله هوایی بین مشهد – نیشابور صدای انفجار تا مشهد هم شنیده شد.
انفجاری معادل ۱۸۰ تن تی‌ان‌تی
در این سانحه دلخراش،۳۰۰ تن از هموطنان به طرز فجیعی جان باختند به‌نحوی که شناسایی بیشتر اجساد کشته‌شدگان امکان‌پذیر نبود و ۲۰۰ نفر نیز مصدوم و مجروح شدند.
فاجعه نیشابور در روزگاری رقم خورد که خبری از فضای مجازی نبود … مدیران از پاسخگویی طفره رفتند و تا امروز، هیچکس دقیق نمی‌داند که چه چیزی در آن قطار حمل می‌شد؟! محموله‌ای که توانسته معادل ۱۸۰ تن TNT انفجار ایجاد کند.
تمامی رسانه‌های بین المللی آن را به عنوان یکی از مرگبارترین حوادث در تاریخ راه‌آهن‌های جهان ثبت کردند.
این حادثه جانگداز، دو ماه بعد از زلزله مهیب بم در تاریخ ۵ دی ماه ۸۲ که بنا به گزارش‌های آن زمان جان ۵۰ هزار نفر از هموطنانمان را گرفت دومین فاجعه‌ای بود که همه را در ماتم فرو برد.
بعد از آن آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو تا آتش‌سوزی و سوختن دانش‌آموزان شین‌آباد در کردستان و مدارس زاهدان و تصادفات پی در پی خودروهای حامل دانش‌آموزان و دانشجویان، انفجار معدن یورت آزادشهر و…
خبرگزاری تسنیم نیز در دهمین سالگرد این فاجعه از قول یکی از مقامات وزارت راه و ترابری نوشت: «صاحبان محموله چون می‌دانستند هزینه حمل این‌گونه محموله‌ها که مواد خطرناک تلقی می‌شوند گران‌تر است، از افشای نوع محموله خودداری کرده‌اند.»
خبرگزاری تسنیم نیز تلویحاً با اشاره مقامات دست‌اندرکار حمل این محموله انفجاری با قطار نوشت: «مواد انفجاری حمل می‌کرده‌اند.»
یک رسانه دیگر به نام خیام‌نامه در اسفند ماه ۹۶، از قول ساکنین داغدار روستا‌های ویران شده نوشت: «هنوز سوت جان‌خراش قطار مرگ در هوای نیشابور شنیده می‌شود. نیشابور ۱۴سال است که داغدار است.»
حمل محموله انفجاری و نظامی از مناطق مسکونی
الان بعد از گذشت ۱۶ سال، این فاجعه دلخراش به عنوان یکی از فجیع‌ترین جنایات این حکومت است که تاکنون هیچ سخنی از آن به عمل نمی‌آورند و این سوال همچنان مطرح است که کدام سیستم دولتی در این کار دخالت داشته است.
نوع مواد منفجره و میزان آن و اینکه چرا همراه با آن مسافر حمل شده، همچنان بی پاسخ مانده است.
بنا به گزارشات موثق حمل این محموله نظامی از مسیر مناطق مسکونی همراه با پرسنل غیر نظامی صورت گرفت و در ایستگاههای بین‌راه و تمامی طول مسیر نیز حتی یک نگهبان و نیروی هشداردهنده به اهالی برای فاصله گرفتن از محموله خطرناک گمارده نشد.
این سوالاتی است که فقط در فردای جایگزین شدن یک دولت مردمی با این حکومت جنایتکار پاسخ خواهد گرفت و جواب خون بی‌گناهانی که در آن فاجعه جان باختند نیز در آن روز روشن خواهد شد.
شایان ذکر است که الان در شرایطی که خبرها به سرعت تمام در فضای مجازی پخش می‌شود این حکومت حاضر به افشای جعبه سیاه هواپیمای اوکراینی که توسط خودش منفجر شد نیست چه برسد به ۱۶ سال قبل که از جعبه سیاه آن انفجار دلخراش هیچ خبری توسط مقامات دست‌اندرکار آن فاجعه دلخراش به بیرون درز نکرد.
