زنان زندان سپیدار اهواز در معرض خطر ابتلا به ویروس کرونا و شرایط غیر بهداشتی زندان
زنان در بندهای پرازدحام زندان سپیدار اهواز، زندانیانی هستند که در شرایط همهگیری ویروس کرونا در معرض ابتلای به این بیماری قرار دارند. شرایط بهداشتی این زندانیان که بصورت فشرده در این زندان جا داده شدهاند نیز وخیم گزارش شده؛ به طوری که آنها نگران سلامتی خود هستند.
یک گزارش از این زندان، به گفته یک منبع مطلع اشاره میکند که از دمای بالا این زندان سخن به میان آورده است. وی در این خصوص میگوید، در دمای هوای ۵۰ درجه سانتیگراد زندان سپیدار اهواز، تنها سیستم تهویه هوای بند زنان زندانی، خراب است و مقامات زندان نیز برای وارد کردن فشار بیشتر به زنان زندانی، هیچ اقدامی برای تعمیر آن انجام نمیدهند. در این بند، فن هواکش هم وجود ندارد. این وضعیت در شرایط قطعی آب، بسیار بدتر میشود.

زندانیان در سلولهای کوچک که گنجایش این حجم از زندانی را ندارند به صورت فشرده نگهداری میشوند که منجر به شیوع بسیاری از بیماریها خطرناک در بین زندانیان شده است.
به گفته این منبع بیش از ۵۰ زندانی به کرونا مبتلا شدهاند و خانواده زندانیان از گسترش بیشتر آن نگران هستند.
از سوی دیگر، زندانیان مبتلا به کرونا فقط برای مدت کوتاهی در قرنطینه زندان نگهداری میشوند و همچنان ریسک زیادی برای سایر زندانیان محسوب میشوند.
یکی از زنان زندانی که اخیرا از این زندان آزاد شده است، وضعیت این زندان را بسیار وخیم و غیر قابل تحمل توصیف کرده است.
وی در رابطه با وضعیت زندان میگوید: «زندانیان زن در زندان سپیدار اهواز از ابتداییترین نیازها محروم هستند؛ فاضلاب و سرویس بهداشتی دارای مشکل است. سلولهای زندان پر از شپش و حشرات و سوسک است. زندانیانی که باید روی زمین بخوابند، در وضعیت بدتری قرار دارند. پتوهایی که به زندانیان داده می شود کثیف و غیرقابل استفاده است و در بسیاری از روزهای هفته، در مرکز بهداشت زنان، هیچ پزشک و پرستاری حضور ندارد. همچنین کیفیت وعدههای غذایی زندان بسیار پایین است.
خودکشی در بین زنان زندانی به شدت رو به افزایش است؛ زیرا زنان زندانی با این امید که به مراکز درمانی منتقل شوند تا بتوانند برای چند روز در شرایط بهتری سپری کنند و یا در نهایت بمیرند، دست به خودکشی میزنند.»
او با بیان اینکه مقامات زندان، هیچ اقدام درمانی در رابطه با معالجه زنان بیمار انجام نمیدهند، میافزاید: «یکی از زنان زندانی در این زندان دچار تشنج شدیدی شد و در کف حمام دچار ضعف شده و با سر به زمین خورد. زندانیان به مدت ده دقیقه منتظر شدند تا سرانجام زنی که نه پزشک بود و نه پرستار داخل شد و به زندانی که در حمام افتاده بود نگاه کرد و مقداری آب روی صورتش پاشید؛ زندانیان با التماس درخواست کردند که وی به مراکز درمانی منتقل شود تا از سر او که متورم شده بود عکس گرفته شود، اما مامور زن گفت که نگران نباشید او نمیمیرد و از بند خارج شد؛ مرگ در این زندان یک اتفاق معمول و ناچیز است.
زنان این زندان، اغلب کسی را در خارج از زندان ندارند که پرونده آنان را پیگیری کند و با وجود پایان حکم زندانشان همچنان در زندان بهسر میبرند.
به عنوان نمونه، دختری که به یک سال حبس محکوم شده و سه ماه از پایان دوران محکومیت او گذشته بود، هنوز در زندان بود؛ زیرا کسی را در خارج از زندان نداشت که کارهای او را پیگیری کند و حتی مددکاران اجتماعی هم به او کمکی نکردند.»