سنتهای زیبا و بیاد ماندنی نوروز ؛فیلم دیدنی رقص نوروزی و نمایش‌خیابانی کاروان نوید بهار، سیاهکل

ایران – گوناگون

سنتهای زیبا و بیادماندنی + فیلم رقص نوروزی و نمایش خیابانی کاروان نوید بهار در سطح شهرستان سیاهکل

صحنه زیبایی از کاروان نوید بهار و رقص نوروزی در سطح خیابانهای شهرستان سیاهکل که یادآور سنتهای زیبا و خاطره انگیز و رفتن به پیشواز چهارشنبه سوری در شهرهای مختلف ایران است.

نوروز جشن شادمانی و آیین باستانی، نماد دوستی و مهرورزی مردم ایران است. جشن رستاخیز و نوزایی طبیعت و روح جهان است.
مراسم استقبال از نوروز در گیلان آن‌چنان متنوع و گوناگون است که بحث مفصل و جداگانه‌ای می‌طلبد. پیشواز از نوروز از دهه دوم ماه اسفند آغاز می‌شود.‌ مراسم پیشواز از نوروز در گذشته رنگ بومی و محلی ویژه‌ای داشت، اما به دلیل رشد تکنولوژی، رسانه‌های عمومی و بی‌توجهی به آیین‌های بومی در این سال‌ها رنگ خود را از دست داده و بسیاری از این مراسم به فراموشی سپرده شده است. نوروزی‌خوانی، رقص نوروزی ، ‌عروسه گوله،‌ شال تا وادانی، بره دگنی و … نمونه‌هایی از مراسم دیرینه بوده که امروزه به ندرت اجرا و برگزار می‌شوند.

نوروزنامه خوانی

نوروزخوانان افرادی خوش صدا و هنرمند بودند که با صدا و آوای بهاری به استقبال نوروز و بهار می‌رفتند و در اصل پیک بهاری بودند.‌ نوروزخوانان معمولاً دو تا سه نفر بودند که محله به محله و خانه به خانه رهسپار می‌شدند و با خواندن اشعار بهاری مردم را خوشحال می‌ساختند و هدایای نقدی یا جنسی از مردم می‌گرفتند. زمان نوروزخوانی نیمه دوم اسفند تا فرا رسیدن نوروز بود و معمولاً غروب هنگام در محله‌ها و آبادی‌ها به اجرای مراسم نوروز خوانی می‌پرداختند.

آینه تاودانی (آیینه انداختن)

آینه تاودانی از مراسم پیش از نوروز است. با نزدیک شدن نوروز چند تن از جوانان در پی تهیه آینه، گل بنفشه و پامچال و شاخه‌های کوتاه شمشاد (کیش) برآمده و آینه‌ای درو و مستطیل شکل را با گل‌ها مزین می‌سازند که کوتاه و بلند نباشد، سپس آن را به ریسمان بلند وصل کرده، شب بعد از خوردن شام به در خانه هم‌محلی‌ها رفته،‌ آینه را به داخل اتاق همسایگان می‌اندازند.‌ فردی از اعضای خانه متوجه‌ حضور آنان شده و به صاحب آینه سکه و تخم مرغ و مقداری حلوا هدیه می‌دهد.
در منطقه رودبار، بره‌ای را تزیین کرده و به داخل خانه می‌انداختند. ‌این رسم به “بره دگنی” معروف است.

کول کوله چهارشنبه

در غروب آخرین روز چهارشنبه سال، مراسم کول کوله چهارشنبه (چهارشنبه سوری) برگزار می‌شود. معمولاً در غروب آخرین چهارشنبه سال، سه یا پنج و یا هفت کپه آتش از کاه یا ساقه‌ خشکیده‌ برنج می‌افروزند و از روی آن می‌پرند و شعر “کول کوله چهارشنبه” را می‌خوانند:
کول کوله چهارشنبه
فردا پن شنبه
به حق پن شنبه
نکبت بشه، دولت بایه.
یا می‌خوانند:
می زردی تی شین، تی سرخی می شین.

بیشتر: آیین‌های نوروزی و جشن نوروز در شمال ایران + کلیپ