دکتر محمد ملکی پیر دیر آزادیخواهی درگذشت

دکتر محمد ملکی، اولین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب، که یک عمر شجاعانه و بی‌پروا، در هر شرایطی از حقوق بشر دفاع کرد درگذشت.

صبح امروز چهارشنبه ۱۲ آذر ۹۹، دکتر محمد ملکی مبارز خستگی‌ناپذیر راه آزادی و یاور آزادیخواهان ایران به آرامش ابدی رسید. او که اولین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب ضد سلطنتی بود، از همان روزهای نخست، در کار دانشگاه با انبوه فشارها و تضییقات حکومتی روبرو شد اما شجاعانه و بی‌پروا، دیکتاتوری جدید را بر نتابید. او طی سخت‌ترین سال‌های دیکتاتوری و سرکوب حاکمیت ولایت فقیه، هیچگاه تسلیم نشد و در هر شرایطی، با تن رنجور و بیمار خود به دفاع از آزادیخواهان ملت ایران همت گماشت.

دوران سرپرستی دانشگاه تهران توسط محمد ملکی تنها دوره‌ای بود که با اصرار وی به صورت شورایی متشکل از استادان، دانشجویان و کارمندان اداره می‌شد و این شوراها، خود رئیس دانشکده و در نهایت رئیس دانشگاه را تعیین می‌کردند که ایشان پس از تشکیل این شوراها مجدداً به ریاست دانشگاه انتخاب شد. بعد از درگیریها و مشکلاتی که گروه‌ها ی فشار برای دانشگاه‌ها به وجود آوردند به بهانه انقلاب فرهنگی، دانشگاه‌ها تعطیل شد.

خبر تأسف‌بار درگذشت دکتر ملکی را ساعاتی پیش فرزندش عمار ملکی، در صفحه توییترش اعلام کرد. اعلام این خبر، موجی از تأثر و تألم و اندوه و غم را در میان همه آزادیخواهان برانگیخت. پیش از این در تیرماه ۱۳۹۹، خانم قدسی میر معز همسر گرامی دکتر ملکی نیز دار فانی را وداع گفته بود.

دکتر ملکی ابتدا در ۱۲ تیر ۱۳۶۰، بدلیل مخالفت و انتقادی که ایشان در جهت بسته شدن دانشگاه‌ها مطرح کرد، دستگیر و مدت ۵ سال را در سخت‌ترین شرایط و شکنجه‌ها در زندان جمهوری اسلامی به سر برد. او بار دیگر در تاریخ ۲۱ اسفند ۱۳۷۹، در منزل یکی از بستگان آیت‌الله طالقانی، باداشت شد و مدت هفت ماه در اسارت بود. دکتر ملکی مجددأ در سال ۱۳۸۸ برای سومین بار بازداشت شد. صبح روز شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۸۸، ساعت هشت و نیم، مأموران بدنام وزارت اطلاعات به خانه دکتر ملکی هجوم برده و او را که بیمار بود در جلو چشم همسرش بازداشت کرده و با خود بردند. خانم میر معز، همسر دکتر ملکی در همان زمان در گفتگو با رسانه‌ها گفته بود که دکتر به آنها (مأموران وزارت اطلاعات) گفت من از شما تشکر می‌کنم که مرا می‌برید. گفت من فکر می‌کردم اگر با این حال بد در رختخواب بمیرم، وجدانم ناراحت است. اما اگر زیر دست شما بمیرم، پیش این جوان‌ها سربلند می‌شوم که این همه تلاش کردند.

سرانجام دکتر ملکی، مردی آزاده و شجاع و شریف، امروز صبح چهارشنبه ۱۲ آذر ۹۹، چشم از جهان فرو بست.

ایران کارگر درگذشت دریغ‌انگیز این رادمرد بزرگ را به همه بستگان محترم دکتر ملکی و به عموم آزادیخواهان ایران تسلیت می‌گوید.