خانواده زندانیان محکوم به اعدام برای سومین روز متوالی در برابر ساختمان قوه قضاییه تجمع کرده و خواهان توقف اجرا احکام عزیزانشان شدند
- هیچکسی فقر رو نمیتونه درک کنه! سخنان یکی از اعضای خانواده محکومان به اعدام جلوی قوه قضائیه تهران
- به بابای من رحم کنید! تجمع خانوادههای زندانیان محکوم به اعدام مقبل قوه قضائیه در تهران
خانواده زندانیان محکوم به اعدام برای سومین روز متوالی در برابر قوه قضاییه تجمع اعتراضی برپا کردند. این خانوادهها، روز اول تجمع اعتراضی خود را مقابل ساختمان قوه قضاییه در کرج برگزار کردند. اما از روز چهارشنبه ۱۶ شهریورماه آنها تجمع خود را به مقابل قوه قضاییه در تهران منتقل کردند. امروز پنجشنبه ۱۷ شهریورماه ۱۴۰۱ دومین روز این تجمع در تهران بود.
اکثر خانواده زندانیان محکوم به اعدام را مادران پیر، همسران و فرزندان خردسال محکومین تشکیل میدادند. آنها شعار میدادند «اعدام نکنید» و «نه به اعدام» کودکان خردسال دست نوشتههایی در دست داشتند که روی آن نوشته بود «پدرم را اعدام نکنید»

- فیلم تجمع اعتراضی خانواده زندانیان محکوم به اعدام در برابر دفتر قوه قضاییه در تهران
- بیانیه عفو بین الملل در رابطه با ناپدید سازی قهری و اشاره به کشتار زندانیان
سخنان دردناک یکی از اعضای خانواده زندانیان اعدام شده
در ویدئوهایی که از این تجمع در رسانههای اجتماعی منتشر شده است یکی از اعضای خانوادههای زندانیان محکوم به اعدام با اشاره به فقر دامنگیر این خانوادهها میگوید:
«هر چه کشته شد بس است. تا کی عزادار عزیزانمان باشیم. تا کی از ما بکشند و هیچ نگوییم. حقمان است فقیر بودیم؟ آیا کسی میتواند فقر را درک کند؟ هیچکس نمیخواهد بفهمد نداری یعنی چه، مگر در این سرزمین زندگی نکردهاید؟ ما عزادار رشیدترین فرزندان آب و خاکمان هستیم. عزاداریم، لباسمان سیاه است، نمیخواهیم بعد از این کس دیگری را از ما بکشند.»
وی در ادامه خانوادهها را به پایداری در اعتراضات فرا خواند و ادامه داد:
«من نمیخواهم کس دیگری این داغ را تحمل کند. حاضرم بخاطر این جوانانی که کشته شدند، کشته شوم. هیچ ترسی از مردن ندارم. ولی مردانه و شرف داشته باشیم. میخواهند ما را بکشند؟ آیا از عزیزانمان عزیزتر هستیم. هیچکس از عزیزانی که از دست دادهایم عزیزتر نیست. این لباس سیاه بعد از ۱۲ سال تن من است و هیچ وقت فراموش نمیکنم. شما هم فراموش نمیکنید. اگر عزیزتان زیر تیغ اعدام است، هیچوقت فراموش نمیکنید. این مردن با همه مردنها فرق دارد. پدر من ورزشکار بود.»
سران حکومت در هراس از گسترش اعتراضات تلاش میکنند، با اجرای احکام اعدام در مورد کسانیکه قربانی سیاستها اقتصادی و اجتماعی آنها هستند، جو سرکوب را در جامعه گسترش دهند. این اعدامها به فروپاشی خانوادههای بسیاری منجر میشود که حاصل آن افزایش تعداد زندانیان در آینده نه چندان دور خواهد بود. برای شکستن این دور کُر بایستی علت بروز این جرمها را که سران حکومت هستند از قدرت کنار زد.
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/iranworkers
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96