بیانیه ۷ سندیکا و تشکل کارگری و بازنشستگی از مردم در اعتراضات اصفهان

در این بیانیه سرکوب مردم در اعتراضات اصفهان محکوم شده است؛ این تشکل‌ها خواستار دادن حقآبه زاینده رود به کشاورزان اصفهان شدند

سرکوب مردم در اعتراضات اصفهان موجی از انزجار و محکومیت را به دنبال دارد. اعتراضات اصفهان در ابتدا به منظور گرفتن حقآبه زاینده رود آغاز شد. مردم استان اصفهان در حمایت از آنها در بستر زاینده رود تجمع‌های صدها هزار نفری برگزار کردند. دیکتاتوری حاکم در هراس از گسترش این اعتراضات اقدام به سرکوب آنها نمود. سرکوب اعتـراضات اصفهان توسط کارگران و سایر اقشار مردم محکوم شده است.

سندیکای کارگران شرکت واحد، سندیکای کارگران هفت تپه و تشکل‌های کارگری، بازنشستگان و روزنامه‌نگاران با انتشار بیانیه مشترکی سرکوب کشاروزان و اعتراضات اصفهان را محکوم کردند. آنها تاکید کردند، با اعمال خشونت و سرکوب نمی‌توان مردم معترض را به تبعیت وادار کرد.

آنها همچنین پشتیبانی خود را از خواسته‌های کشاورزان اصفهانی برای گرفتن حقآبه‌شان اعلام کردند.

متن کامل بیانیه ۷ سندیکا و تشکل کارگری و بازنشستگی از مردم در اعتراضات اصفهان در زیر آمده است:

سرکوب کشاورزان و مردم اصفهان، تعرض به آزادی و حقوق همه مردم است!

دستاورد چهار دهه پیشبرد سیاست‌ها و مدیریت آبی نادرست، چیزی جز اختصاص غیراصولی و کارشناسی آب زاینده رود به مصارف صنعتی و مناطق دیگر و در نتیجه خشک شدن این رود، نادیده گرفتن منافع کشاورزان و دیگر ساکنان منطقه، عدم اختصاص حقآبه و تخریب محیط زیست نبوده است. کشاورزان و مردمان آسیب دیده و معترض به این وضعیت، پس از نتیجه نگرفتن از پیگیری‌های طولانی از کانال‌های حقوقی و قانونی و اعتراض‌های مکرر خیابانی، ناگزیر در بستر خشک شده‌ زاینده‌رود گردهم آمده و چادر زدند. این گردهمائی به صورت شبانه‌روزی همراه با شعارهای اعتراضی و بیان محکم و قاطع خواسته‌های تظاهرکنندگان ادامه یافت. نیروهای انتظامی و امنیتی این تجمع اعتراضی و بحق مردم را تحمل نکردند و از ساعت سه بامداد روز پنجشنبه تا نیمه‌های شب جمعه پنجم آذر با گسیل نیروهای بسیج و پلیس مردم را با سلاح گرم و گاز اشک‌آور سرکوب، زخمی و دستگیر کردند و پس از به آتش کشیدن چادرهای معترضین به ضرب و شتم و متفرق کردن آنان پرداختند. مردم معترض با صفوف متحد و جسارت تمام، مقاومت و ایستادگی کردند و نشان دادند که خشونت و بازداشت نمی‌تواند پاسخگوی خواسته‌های به حق مردم زحمتکش باشد.

مسئولان فریبکار طبق معمول، بی‌لیاقتی و ناکارآمدی خود را به قهر طبیعت و عذاب الهی نسبت دادند و فساد خود را با توسل به موهومات، لاپوشانی کردند. مسئولان تلاش می‌کنند با اعمال خشونت و سرکوب سازمان یافته و استفاده از زور سلاح، مردمانی را که از این سیاست‌های مخرب و ضدمردمی رویگردان شده‌اند به تبعیت و اطاعت از خود وادار کنند.

تخریب محیط زیست، اقتصاد ورشکسته و سیاست‌های نادرست آینه تمام نمای ساختار بیمار و چاره‌ناپذیرکنونی است. شرایط مساعد برای کار و زندگی کشاورزان، کارگران و دیگر بخش‌های مردم زحمتکش تنها با تغییرات بنیادی جامعه امکان پذیر است.

طی دهه‌های گذشته شاهد تخریب مستمر منابع طبیعی و آب، خاک و محیط زیست، تخصیص نادرست منابع و تشدید ناهماهنگی مناطق مختلف کشور به بهانه‌ی صنعتی کردن استان‌های اصفهان، خوزستان، چهار محال بختیاری و غیره بوده‌ایم. آثار مخرب این سیاست سال‌هاست در آلودگی بیشتر هوا، خاک، کمبود آب در مناطق مختلف این سرزمین، تخریب جنگل‌ها و تاثیر شدید آن بر نابودی کشاورزی و خانه خرابی‌کشاورزان و زندگی میلیون‌ها نفر مشاهده شده و تا سال‌های طولانی نیز ادامه خواهد داشت. این اعتراض‌ها بیان رسا و قاطع مطالبه‌هائی است که سال‌هاست از سوی حاکمیت نادیده گرفته شده و پاسخ حکومت به آنها سکوت و خشونت و سرکوب بوده است. اما خشونت و سرکوب و بازداشت در مقابل طلب حق‌طبیعی مردم زحمتکشی که سال‌ها محرومیت و نابرابری را با گوشت و پوست خود لمس کرده‌اند، پاسخی کارساز نخواهد بود. اکنون کارگران، معلمان، بازنشستگان، زنان و جوانان این سرزمین با کشاورزان زحمتکش استان اصفهان همدل و همگام شده‌اند. جنبش کارگری و دیگر جنبش‌های اجتماعی پیشرو ضمن مخالفت با اقدامات مخرب زیست محیطی، پشتیبان کشاورزان زحمتکش هستند و از خواسته‌های آنان دفاع می‌کنند. ما سرکوب کشاورزان و مردم معترض اصفهان را محکوم می‌کنیم و خواهان مجازات سرکوب گران و آزادی بی قید و شرط همه دستگیر شدگان هستیم.

۸ آذر ۱۴۰۰

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه

کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر

گروه اتحاد بازنشستگان

انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری

اتحاد بازنشستگان

کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری ایران