ایران ـ اجتماعی
همسان سازی حقوق بازنشستگان از وعده تا عمل
دولت‌ها همواره بر اساس وضعیت اقتصادی جامعه و هزینه‌های زندگی با همسان سازی حقوق بازنشستگان با حقوق شاغلان، حقوق آنها را با سطح هزینه‌های جاری در جامعه تراز می‌کنند.
بازنشستگان به عنوان یکی از آسیب‌پذیرترین اقشار، در جوامع مختلف از حمایت ویژه‌ای برخورداند. آنها بعد از نزدیک به ۳۰ سال خدمت در جامعه در دوران کهولت توان انطباق با گرانی‌های رو به افزایش و تنش‌های اقتصادی ناشی از آن را ندارند.
آنها همچنین توان انجام کارهای جایگزین برای جبران مابه‌التفاوت هزینه‌های زندگی در شرایط جدید جامعه را ندارند.
در ایران که بیکاری و گرانی و اخراج کارگران و اقشار مزدبگیر بیداد می‌کند و از کمترین امنیت شغلی خبری نیست، وضعیت بازنشستگان متفاوت و دردناک است.
دولت هر بار به بهانه فقدان بودجه از گردن نهادن به پرداخت حقوق حداقل بازنشستگان طفره می‌رود و هربار آن را به وقتی دیگر موکول کرده است.
خبرگزاری ایلنا در گزارشی نوشته است: «آنچه مسئولان و کاربدستان در به‌کارگیری اصطلاحِ «همسانسازی مستمری بازنشستگان» در نظر دارند، افزایش تدریجی، بطئی و هربار ناچیزِ مستمری‌هاست.
آنها از این گفتمان به عنوان یک «وعده» برای نشان دادن اینکه به معاش بازنشستگان توجه دارند و بهبود این معاش را جزء برنامه‌های کاری خود قرار داده‌اند، استفاده می‌کنند. به همین ترتیب است که در دمدمه‌های انتخاباتی، همسانسازی، یک کاربست تبلیغاتی نیز پیدا می‌کند.»
براساس آمار ارائه شده ، تا سال ۹۳، حدود ۷۰ درصد از قدرت خرید بازنشستگان کشوری کاسته شده بود.
طبق ماده ۶۴ قانون مدیریت خدمات کشوری که مربوط به لزوم هم‌ترازی حقوق بازنشستگان با شاغلان هم‌ردیف است، هرچقدر به حقوق شاغلان دولت افزوده شود، باید به مستمری بازنشستگان نیز اضافه شود. ماده ۱۲۵ نیز مربوط به لزوم افزایش سالانه مستمری براساس نرخ تورم رسمی است، که البته هرگز به طور کامل، اجرایی نشده است.
پاس‌کاری بازنشستگان کارگری بین دولت و صندوق تامین اجتماعی
سازمان تامین اجتماعی مکلف است همسانسازی را در طول بازه ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ برای «همه بازنشستگان خود» اجرایی کند؛ منتها این تکلیف، یعنی اجرای همسانسازی و ارتقای مستمری بازنشستگان، برعهده‌ی خود سازمان تامین اجتماعی است.
از طرفی، تا کنون دولت بدهی سربه فلک کشیده‌ی خود به سازمان تامین اجتماعی را که تا امروز که در نیمه‌ی دوم سال ۹۸ هستیم به مرز ۲۵۰ هزار میلیارد تومان رسیده، نپرداخته است.
به این ترتیب سازمان تامین اجتماعی با بهانه نداشتن منابع مالی کافی برای اجرای همسانسازی حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران، اقدامی نکرده است و تقصیر را به گردن دولت می‌اندازد.
همسانسازی چقدر اعتبار می‌خواهد؟
حال برای محاسبه‌ی میزان اعتبارِ مورد نیاز برای انجام همسانسازی بازنشستگان سه صندوق اصلی (تامین اجتماعی، کشوری و فولاد) باید ببینیم چه میزان تاکنون اعتبار داده‌اند و چه میزان باید در قانون بودجه ۹۹ گنجانده شود.
محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در۱۷ مهرماه، می‌گوید، برای بازنشستگان کشوری از ۱۵۰۰۰ میلیارد تومان اعتبار مورد نیاز، فقط ۲۵۰۰ میلیارد تومان را اختصاص داده‌اند یعنی فقط نزدیک به ۱۷ درصد می‌شود که با این حساب باید ۱۲۵۰۰ میلیارد تومان دیگر در لایحه بودجه ۹۹ گنجانده شود.
برای بازنشستگان و مستمری‌بگیران تامین اجتماعی نیز، به گفته‌ی محمد اسدی (دبیر کانون بـازنشستگان تامین اجتماعی) ۱۲۷۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز است. تا براساس یک فرمول حداقلی، همسانسازی برای همه بـازنشستگان تامین اجتماعی – چه حداقل بگیر و چه سایر سطوح- جامه‌ی عمل بپوشد.
برای بـازنشستگان صندوق فولاد نیز، به گفته‌ی اعضای هیات مدیره کانون بـازنشستگان فولاد، ۱۰۰۰میلیارد تومان اعتبار اختصاصی برای همسانسازی نیاز است.
بنابراین در مجموع ۲۶۲۰۰ میلیارد تومان اعتبار برای اجرای یک همسانسازی حداقلی که بـازنشستگان سه صندوق اصلی کشور را دربر بگیرد، لازم است که بایستی این اعتبار در قانون بودجه ۹۹ در نظر گرفته شود.
در صورتیکه این اعتبار نیز تامین شود بازهم همسانسازی آنگونه که خواسته بـازنشستگان است، اجرایی نخواهد شد؛ چراکه این اعتبار فقط برای اجرای کف هم‌ترازی و یک افزایش حداقلی کفایت می‌کند و قرار نیست به یکباره فاصله مستمری‌های ۲ یا ۲.۵ میلیون تومانی با سبد معاشی که تا امروز به مرز ۸ میلیون تومان رسیده، پر شود.
- تجمع اعتراضی و بیانیه بازنشستگان صندوق فولاد اصفهان در اعتراض به تبعیض و وضعیت معیشتی
- بازنشستگان ایران همچنان مجبور به پرداخت هزینه های درمانی بیمه پایه خود هستند
